De haredi-gemeenschappen in Antwerpen en Brussel worden regelmatig in de media aangehaald omdat ze soms de coronamaatregelen overtreden. De ogen van West-Europa zijn gericht op de 20.000 Haredi-joden in België die zij beschouwen als de gehele Joodse bevolking en als reden dat de pandemie maar blijft voortduren. In de afgelopen maanden zijn er verhalen en afbeeldingen verschenen over stopgezette bruiloften en bar mitswa's. Joodse aanwezigen slaan in het beeldmateriaal op de vlucht en verbergen zich voor de politie. Dit versterkte het antisemitische stereotype van de ‘Joden die zich niet aan de regels houden, meer leed veroorzaakten, en hun stiekeme karakter’.
Dit is niet de eerste keer dat media de Haredi-Joden neerzetten als de hele Joodse gemeenschap. Feitelijk zijn ze minder dan de helft van de totale Joodse gemeenschap. De media doet ook geen moeite de Haredi-gemeenschap te begrijpen. Liever maken ze gebruik van oude stereotypen en karikaturen. Net als bij het controversiële carnaval van Aalst, waar Joden op stereotiepe wijze werden afgebeeld, is de media meer bezig met de klassieke antisemitische ‘grappen’ over Joden in plaats van kijkers en lezen te laten zien wie de Joden echt zijn. is onze wereld meer gericht op de grap over joden in plaats van op het onderwijs over joden. Dit is cruciaal om haat en antisemitisme te bestrijden en te voorkomen.
Een goed voorbeeld van deze kortzichtige beeldvorming is een recente schets van ‘de Ideale Wereld’ genaamd ‘de Verhulstowitzskibergmannskens’. De schets verhaalt over een sekte Joden en maakt gebruik van antisemitisme om mensen te laten lachen. De schets begint met de beslissing van een gezin om zich tot het jodendom te bekeren. Ze zijn de huidige maatregelen beu en het jodendom zou overtredingen toestaan. Na een bezoek aan een kliniek om zijn voorhuid te laten verwijderen, die toevallig op zijn ooglid wordt geplaatst, keert de man terug naar huis om Kerstmis te vieren met zijn gezin. Bij vragen over Joden die Kerstmis vieren, beschuldigt hij zijn vrouw ervan antisemitisch te zijn.
Een paar scènes later arriveert de bekeerde familie in een hotel waar ze de Champions 'room worden aanbevolen aangezien Joden' kampioenen in het breken van maatregelen 'zijn. De bekeerde familie is vooral enthousiast over het feit dat ze nu fantastische zakenmensen zijn vanwege hun joodse identiteit. Om op typische wijze af te sluiten wordt gezegd dat Joden vooral bezig zijn de schuld af te schuiven naar de Palestijnen.
Deze korte samenvatting laat zien hoe stereotyperingen en antisemitische denkbeelden worden omgezet in grap. Een grap ten koste van Joden. De grap is puur en alleen gericht om mensen even snel te laten lachen zonder zich druk te maken over de vraag hoe dit het beeld over Joden beïnvloed. Europese Joden hebben al lang te maken met negatieve beeldvorming met alle gevolgen van dien. Het is jammer en zorgwekkend dat de makers van dit programma dit probleem niet inzien.
